Szukasz odpowiedniego oświetlenia na zewnątrz domu? W takim razie koniecznie zwróć uwagę na lampy sodowe. Więcej o tej technologii piszemy w poniższym artykule. Zapraszamy do lektury.
Jak powstały lampy sodowe?
Lampa sodowa została opracowana w 1920 roku. Było to możliwe po opracowaniu specjalnego szkła, które było odporne na negatywne działanie oparów sodu. Pierwsze lampy sodowe zostały wprowadzone do obrotu w 1965 roku. Jak widać, musiało więc minąć ponad 40 lat, aby w pełni dopracować projekt lampy tego typu. Projektem zajęła się firma General Electric, która w istotny sposób przyczyniła się do tego, że lampy sodowe są obecnie dostępne na rynku.
Lampy sodowe – wady i zalety
Jeśli chodzi o lampy sodowe, to tak naprawdę zalety oraz wady zależą od kontekstu ich użytkowania. Lampy tego typu do tej pory stanowią skuteczne źródło światła, które jest bardzo wydajne.
Zazwyczaj lampy sodowe pełnią funkcję oświetlenia zewnętrznego, gdzie barwa światła jest mniej istotna niż w przypadku oświetlenia we wnętrzach. Przeważnie lampy bazujące na sodzie tworzą pomarańczową barwę. Światło tego typu potrafi mocno zakłamywać widok na przykład zieleni czy pobliskiej architektury. Dlatego specjaliści dość często odradzają, aby stosować takie światło w miejskich obszarach zabytkowych.
W jaki sposób lampy sodowe przestają działać?
Wszystkie lampy sodowe mają określony czas funkcjonowania. Gdy ten okres się kończy, z pewnością można to zauważyć przez brak stabilnego oświetlenia. Przyczyną przerywanego świecenia jest utrata sodu w łuku. Na początku lampy sodowe potrzebują niskiego napięcia, jednak gdy się nagrzewają i sód się kończy, wtedy wymagają coraz wyższego napięcia.
Podczas starzenia się lampy sodowej należy zapewniać większe napięcie niż to wyjściowe. W końcowej fazie starzenia lampy sodowe świecą przez chwilę, a następnie gasną. Faza gaśnięcia jest dość charakterystyczna, ponieważ światło na początku przyjmuje barwę bieli niebieskawej, a później czerwono-pomarańczową.